Yeter! Özgürlük istiyoruz...

    Hepimiz biliyoruz! 

    Ama gerçekten söylemeye cesaret edemiyoruz.  Gördüğümüzde elimiz ayağımız birbirine dolanıyor. Bakmamak için çok çaba sarf ediyoruz, ama olmuyor. Nefsimize kurban oluyoruz.

    Bir kere bakınca gözlerimizi alamıyoruz. İçine çekiyor sanki bizi. Kaçmaya çalışmamız nafile,  o an bizi örümceğin ağlarına takılan sinek gibi zayıf bırakıyor.

Tedavisi yok!

    İstediğiniz kadar bakmamaya çalışın, yeminler edin, sözler verin. Yine de faydası olmuyor. Görünce yine dayanamıyor izlemek istiyoruz.

    Onlarca insan bununla yaşamaya çalışıyor! Bunu anlatamazsınızda kimseye!

    Türkiye’de erkelerin birçoğu bu durumdan şikâyetçi bile olamıyor! Toplumun baskısı çok fazla çünkü. Her an aforoz edilebilirsiniz.

    Birine deseniz ki, “ Çok keyif alıyorum izlerken ”diye, sizi anında linç ederler.

    Hızlı gelişen bir toplumda yaşasak ta, ne yazık ki bu zaafımıza kimse tolerans göstermiyor.

     Karşınıza hiç beklemediğiniz bir anda çıkıyor. Yüzüklerin efendisi filminde frodo eline yüzüğü alır ve birden hipnoz olur. Hatırlarsınız o sahneyi. Sırf görmemek için başını kaldırmadan yürüyen insanlar gördüm.

    Tahsilli ya da okuma yazma bilmeyen bile bu durumda yapacak hiçbir şey bulamıyor. Kendini bırakıyor, izlemeye başlıyor.

Eee tabiî ki sonra pişmanlık!

    Ben doktor gördüm, doktor. Anlı şanlı doktor. Oturmuş izliyordu. Benim onu gördüğümü görünce hemen başını başka yöne çevirdi utanarak.

    Yavaş yavaş sizi yiyor o izlememe dürtüsü. İçinizi kemiren kurt gibi parçalıyor zihninizi. “Hadi” diyor izle, “bir şey olmaz, bir daha izlemezsin ama bu sefer izle!”

    Türk toplumunun kanayan bir yarasıdır bu. Elbette bir gün birimiz itiraf edecekti. İşte o gün bu gün!

    Artık bu durumla yaşamak istemiyorum. Hepiniz adına yazıyorum!

    İş makinesi izlemek bizim hakkımız! Bırakın izleyelim. Baskıdan kurtulun artık!

    Ekskavatör gördüğümüzde utanmadan izleyelim. Nasıl da güzel kumu çıkardığını anlatalım insanlığa. Ev taşınırken kurulan motorlu merdivenlere özgürce bakalım.

    Dozerler yolu düzenlerken o dans eder gibi süzülüşünü izleyelim.

“YETER!” diyelim hep bir ağızdan.

“İş makineleri izlemek hepimizin hakkı, bizden bu hakkı almayın” diyelim.

Saygılarımla,

Emin Savaş