Dinlemek!

Dinlemek, sıranın size geçmesini beklemek değildir! Toplumun genelinde dinlemeyi, konuşmak için sıra beklemek sanıyor insanlar.

Siz konuşuyorsunuz karşınızdaki dinliyor sanıyorsunuz! Aslında o dinlemiyor sadece sıra ona geçtiğinde sizin anlattıklarına karşılık ne söyleyebilirim onu düşünüyor.

Dinlemek en kolay eylem aslında. Dinleyerek öğrenebileceğin bir şeyi niçin elinin tersi ile itiyorsun? Bedava bilgi veriyorlar sana. Dinle, öğren ve sorgula! Çok basit değil mi?

Ama yok! Adama illa sen anlatırken sana cevap vermek zorunda. Doğru ya da yanlış önemli değil. Bir şey söylesin ki altta kalmasın. Dinlemediği için sana yönelttiği sorularda saçma. İlk soruda belli ediyor kendini. Neden bunu yapma gereğini duyar insan? Nasıl bir eziklik halidir? Hâlbuki sen anlatırken, soruya cevap vermek için anlatmıyorsun. Kendi bildiğini, öğrendiğini anlatıyorsun. Ortada soru sorulacak bir konu yok!

Burası siyaset yeri değil! Dedi biri ben konuşurken. Siyaset yeri? Siyaset yapmak için alan mı tahsis edilmeli? Ya da konuya girerken “siyasi içerik” barındırır mı demek lazım?

Konu içinde geçen bir olayı siyasi bir kimlik ile açıklamak siyaset yapmak mıdır? Böyle tuhaf durumlarda öyle kalıyorum. Cevapta vermek istemiyorum. Karşımdaki insana bakıyorum ve düşünüyorum. Ben ne anlatıyorum o ne anlıyor da bana bunu söylüyor!

Dinleyin arkadaşlar! Sadece dinleyin, öğrenin ve sorgulayın!